-
1 wytrącać
wytrącać z (G) fig reißen (aus D);wytrącać ze snu aus dem Schlaf reißen;wytrącać z równowagi aus dem Gleichgewicht bringen, aus der Bahn werfen; CHEM ausfällen -
2 wytrącać
impf ⇒ wytracić* * *(-cam, -casz)wytrącić coś (z roztworu) — CHEM to precipitate sth (from a solution)
wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia — to break sb's sleep/thoughts
* * *ipf.1. (= wybijać) knock sth out; wytrącać komuś rewolwer/szklankę/nóż z ręki knock the gun/glass/knife out of sb's hand; wytrącić komuś argumenty z ręki take the wind out of sb's sails.2. (= wyrywać kogoś z jakiegoś stanu) break, snatch away; wytrącać kogoś ze snu break sb's sleep.3. chem. precipitate.ipf.chem. precipitate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrącać
-
3 wytrącać
I. vt1) ( wybić)\wytrącać komuś coś z ręki jdm etw aus der Hand schlagen2) ( wyrwać)wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia jdn aus dem Schlaf/den Gedanken reißenwytrącić kogoś z równowagi jdn aus dem Gleichgewicht bringen\wytrącać jakiś związek z roztworu eine Verbindung aus einer Lösung ausfällen -
4 wytracać
impf ⇒ wytracić* * *(-cam, -casz)wytrącić coś (z roztworu) — CHEM to precipitate sth (from a solution)
wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia — to break sb's sleep/thoughts
* * *ipf.wytracić pf.1. lit. (= wyniszczać) kill, put to death.2. (= redukować) reduce, lose; wytracać szybkość lose speed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytracać
-
5 wytrącić
wytrącać z (G) fig reißen (aus D);wytrącać ze snu aus dem Schlaf reißen;wytrącać z równowagi aus dem Gleichgewicht bringen, aus der Bahn werfen; CHEM ausfällen -
6 wytrą|cić
pf — wytrą|cać impf Ⅰ vt 1. (spowodować wypadnięcie) to knock out 2. (wyrwać) to throw [sb] off (z czegoś sth) [snu]- wytrącić kogoś z równowagi to rattle sb’s cage przen., pot.3. Chem. (wyodrębnić składniki) to precipitate Ⅱ wytrącić się — wytrącać się Chem. to precipitate■ wytrącić komuś argumenty a. broń z ręki to take the wind out of sb’s sailsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrą|cić
См. также в других словарях:
wytrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytrącaćam, wytrącaća, wytrącaćają, wytrącaćany {{/stl 8}}– wytrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wytrącaćcę, wytrącaćci, wytrącaćtrąć, wytrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącić — dk VIa, wytrącićcę, wytrącićcisz, wytrącićtrąć, wytrącićcił, wytrącićcony wytrącać ndk I, wytrącićam, wytrącićasz, wytrącićają, wytrącićaj, wytrącićał, wytrącićany 1. «trąciwszy wyrzucić, usunąć skądś, sprawić, że coś wypadnie» Wytrącić komuś… … Słownik języka polskiego
